AWAK

awak~

satu hari nanti, kalau kita gaduh.. awak marahlah saya.. saya terima kalau itu salah saya. kalau awak dah tak suka saya, awak bagitahu jer saya, saya janji tak kan marah awak.

awak~

andai awak betul2 dah benci saya dan jumpa orang lain yang lagi baik dari saya, saya rela awak wat camtu pada saya.

dan andainya satu hari nanti, awak nak saya pergi dari hidup awak, saya rela.... asalkan awak bahagia bersama dengan orang yang awak suka.. mungkin bila awak rindukan saya, awak akan ingat kenangan kita berdua. mungkin awak akan cari saya tapi pada saat tu... mungkin saya pun dah ader pengganti.

awak.. walaupun camtu, saya nak awak tahu.. awak tetap dalam hati saya.. bukan untuk hari nie tapi untuk selamanya.. awak sebahagian dari kenangan saya.. macam mana saya nak lupakan kenangan tu? kecuali kalau saya ditakdirkan hilang ingatan... masa tu saya betul2 akan lupakan awak... awak jgn marah saya yer...

awak..

walaupun camtu...separuh hati saya akan jadi gelap kalau awak pergi..kerana awak adalah lilin hati saya yang selalu menerangi hidup saya.

awak... jadilah lilin hati saya untuk selamanya kerana saya tak nak kehilangan awak...

kerana allah... saya jumpa awak..mengenalimu buat aku kenal erti sayang pada insan lain selepas rasa sayangku pada keluarga. aku mengerti rasa disayangi, aku masuk kedalam duniamu, kuterima cintamu kusentuh kasihmu tapi kini kerana mu aku menangis.. krn mengenalimu juga, ku gelisah, aku kecewa....

awak! mungkin inikah yang dinamakan cinta?? atau.... hanya aku yang tak faham apa itu erti cinta....

awak...

saya cuma seorang penulis..cuma faham pada tulisan.. tidak mengerti lafaz dari bibir tapi saya hanya mampu melafazkan dengan tinta pena merungkai kata hati saya... mungkin seorang penulis berbakat mencuri hati tapi tidak berbakat menjaga hati.. awak maafkanlah saya..

hati ini merinduimu kerana allah.. menyayangimu juga kerana allah.. ukhwah antara kita juga terjalin kerana allah... kalau saya ditakdirkan untuk kehilangan awak.. saya terima takdirnya.